Even rust...

Nog niks gehoord van de bezichtigers...dat is geen goed teken. Maar goed, vooralsnog geen reden tot bezorgdheid. Een goed moment voor operatie 'rust in de tent'! De kids zijn al een paar weken aan het rommelen met slapen en de drukte van de afgelopen dagen heeft het er niet beter op gemaakt. Omdat we op dit moment met z'n vieren in één kamer slapen, heeft iedereen er last van...de wallen hangen tot op de knieën.

Gelukkig is de winter nu echt voorbij. De achterste slaapkamer heeft weer een aangename temperatuur; tijd voor één van de kids om te verhuizen! Het wordt Amber, die de eerste avond lang en luidkeels protesteert. Maar we geven geen krimp en na een uur slaapt ze (door tot de volgende dag)! Dag twee is de duur van het protest al teruggebracht naar twee minuten. Sietse ziet zijn kans schoon, verzint de meest grappige dingen om bij ons in bed te mogen. Maar ook dat gaat na twee dagen al een stuk beter, het oude ritme is weer in zicht!

Om het wat makkelijker te maken zijn de kids een paar dagen op uitstapjesrantsoen. Sietse gaat deze week niet op gastbezoek naar de creche, en het geplande uitje naar grote neef Stef komt een andere keer wel. Maar in het park en de speeltuin vermaken ze zich uitstekend, en het badje op het balkon is een groot succes!

Vanavond konden Bastiaan en ik op ons gemak de voetbalkunstjes van Brazilië bekijken; ik heb het tussendoor zelfs gewaagd om aan een nieuw boek te beginnen. 30 pagina's gelezen, 't is wonderbaarlijk...verborgen tralies van Hameeda Lakho, recensie volgt.

In het weekend gaan Papa en de kids naar Pake en Omi in Zeeland. Mama heeft andere afspraken!