Instorten?

Met moeder natuur valt niet te spotten, dat weet iedereen wel. Maar het ervaren is een heel ander verhaal.

Nou, moedertje N. heeft gisteren en vandaag van zich laten horen, en hoe! De (regen)weergoden hadden er zin in. Volgens mijn moeder heeft het in geen tijden zo hard geregend! Het begon gisteravond en ging vanmorgen gewoon door. Sneu voor mijn zusje en haar zoon, want de geplande stadstrip viel in het water.
Maar daar bleef het niet bij. Om drie uur in de ochtend holde ik weer met pannetjes en dweilen in het rond, vier lekkages boven de eettafel en naast de bar. Het zijn geen watervallen, maar als het lang genoeg druppelt raken de pannetjes ook wel vol.
En bij ons raakt de maat vol, want waar blijft de aanvullende informatie over de offerte? Die zouden we gisteren krijgen.

Van fietsen naar school is vanmorgen geen sprake, het wordt rijden in de stromende regen. O, en het is woensdag. Snel weer hotsen en botsen naar de hoek van onze straat om de vuiniszakken klaar te zetten. De vuilniswagen rijdt namelijk alleen over de hoofdweg, hij komt de zijweggetjes niet in. Ik kan me daar wel wat bij voorstellen...de Sadiodam zit weer vol gemene kuilen, stapvoets rijden is het devies. Anders schudt je auto zowat uit elkaar.
Er zijn mensen die de kracht van de natuur behoorlijk onderschatten. Onze voorman is er blijkbaar één van. Die heeft bij de bouw van het waterhuisje (staat achter het huis, half ondergronds) geen ringbalken aangebracht. En Bastiaan had er nog expliciet om gevraagd. De ringbalken moeten de muren bij elkaar houden, want er staat een behoorlijke druk van de kleigrond op. Helaas, de voorman was het vergeten...
Moeder natuur presenteert hem (en ons) vandaag de rekening voor deze fout. Eén van de muren stort plotseling in en ligt tegen de achterste van de drie watertanks aan. De watertanks zijn communicerende vaten, op dit moment zit er ongeveer 4500 liter water in. Als de achterste tank bezwijkt onder de druk van de stenen muur, zijn we het haasje!!!
We houden het hart vast en het hoofd koel. Dat laatste is niet makkelijk, want zelfs tijdens de buien is het broeierig warm.
De voorman is helaas nog niet te bereiken, dus voor het moment kunnen we weinig anders doen dan afwachten.


later op de dag
Eindelijk, het telefoontje van de dakexperts. We hebben nu alle informatie dus ik geef groen licht, ze kunnen aan de slag.
Morgen? Nee, helaas. Ze komen om in het werk en hebben vanwege te vroeg ingevallen regens een achterstand opgelopen. Maar binnen twee weken klaren we de klus, belooft een topper van het bedrijf. Ik snap het aan de ene kant wel, de jaargetijdencyclus is compleet in de war. Maar ja, het is toch een beetje balen.

Om half twaalf stopt de regen. Mijn neefje Stef en ik springen op de fiets om de kindjes van school te halen. Dat blijkt veel prettiger te zijn dan met de auto, je kan de gaten makkelijker ontwijken.
Intussen zweet Bastiaan peentjes, die moet voor een lezing en een bespreking in de stad zijn. Maar Paramaribo is bijna volledig ondergelopen, het water staat op sommige plekken meer dan 30 cm hoog. Stoepjes en kuilen zijn niet meer te zien, met alle risico's van dien voor de auto.
Die doet trouwens ook weer een duit in het zakje. Ondanks de vier nieuwe banden rijdt hij nog niet zo lekker. Op de koop toe lekt er smeerolie, en, zoals de monteur later ontdekt, ook benzine. Het komt erop neer dat er hier en daar nog wat uitgedroogde slangen zijn vanwege het akkefietje met de carburateur. Voor details: mail naar Bastiaan.
Bluebird is dus weer even in de ziekenboeg, maar de monteur denkt hem morgen alweer klaar te hebben.

Brommy is exit. Goedkoop is duurkoop, ten minste in dit geval. Dus, geld terug. Dinsdagmiddag zoeken we bij een andere leverancier een wat duurdere brommer uit. Daar hebben we goede berichten over gehoord, ik ben benieuwd. Levering: dit weekend. Zucht, weer wachten!

April wordt een duur maandje, want de stereoset in de praktijk laat het dezelfde dinsdagmiddag afweten. Het is een setje uit Nederland, maar omdat de frequentie verschilt (60 hertz in Suriname, 50 hertz in Nederland) gaat electronische apparatuur uit Europa hier meestal wat sneller kapot. Het setje hebben we hard nodig tijdens de spinninglessen, zonder de opzwepende muziek hou ik het in elk geval niet vol!
Dus race ik met Stef naar een winkelcentrum een paar straten verderop. Na een kwartier zoeken vind ik het laatste model van een grappige kleine ruitvormige stereoset. En ben precies op tijd terug om het ding te installeren voor de avondgroep.
Paniek! De afstandbediening doet het niet. Hahaha, natuurlijk niet, als je de batterijen er verkeerd in doet... Vervolgens werkt alles prima, prachtig geluid, dus we gaan er helemaal voor! Die spinninglessen zijn echt super. Neefje Stef doet ook mee en houdt het hoge tempo tot ieders verbazing de hele les vol.


Het weer heeft natuurlijk ook zijn leuke kanten. De rotonde is vandaag omgetoverd tot een schitterend zwembad. De kids hebben de tijd van hun leven! Spetterdespat, vies en nat. Na het derde stel schone kleren zijn ze gelukkig uitgeput. Om kwart over zes zitten we al aan tafel voor de boterham. Eerst bij lamplicht en daarna...bij kaarslicht. Jaja, stroomstoring nummer 17 in zes maanden heeft zich gemeld!







___________________________________ ___________
Te koop gevraagd: zonnepanelen tegen koninginnedagprijs.
Bestemd voor het opvangen van stroomstoringen. Tweedehands mag...
Voor aanbiedingen: Bastiaan de Boer (adres bekend) __________________________________________________________


Storing nummer 16 was eerder vanmiddag al langs geweest. Ik hang natuurlijk weer aan de telefoon, volgens mij kennen ze me al bij de EBS. Een electriciteitspaal blijkt in brand te zijn gevlogen, dus hebben ze de stroom eraf gehaald. De telefoniste verwacht dat het binnen een uurtje provisorisch hersteld is. Klopt ook, gelukkig.
Mijn zusje en ik drinken er nog een Caneitje op. Maar het campinglampje gaat zometeen wel mee naar bed. Je weet het maar nooit met die palen.

Poeh, poeh...er zijn van die dagen die je niet graag overdoet. Maar het instorten blijft beperkt tot de muur van het waterhuisje. Je hoeft natuurlijk niet alles zonder slag, stoot of gemopper te accepteren. Maar de mens is ook een product van moeder natuur, krachtig en flexibel. Ik moet zeggen dat het ons de afgelopen twee dagen aardig is gelukt om dat gevoel vast te houden.


O nee. Het gaat weer regenen!