21 september 2007

één jaar geleden

Precies een jaar geleden, om tien over zeven' ochtends, stapte ik bij mijn zusje in Purmerend onder de douche vandaan. Opschieten, we moeten naar Schiphol!

Een pleziertochtje was het niet bepaald deze keer. Het duffe gevoel en de emoties van het afscheid zakten pas een beetje weg toen we in het vliegtuig zaten. Op weg naar Suriname, voorgoed deze keer!

Het is alweer een jaar geleden. Een goed moment om een kijkje te nemen in het digitale fotoboek van toen. En ineens zijn de herinneringen weer levendig en zie je het allemaal weer voor je. Hoe stop je de ervaringen van een jaar in een korte weblogtekst? Daar ben ik al een paar dagen in mijn hoofd mee bezig. Voor het eerst lukt het me niet zo goed om het onder woorden te brengen. Ik moet er echt even rustig voor gaan zitten...

De zoveelste gewone dag loert alweer om de hoek, dus tijd om me over te geven aan de herinneringen is er nu niet. Morgen nieuwe poging! maar nog eerst even naar de foto's kijken.

1 jaar emi-remi

14 september 2007

Petrus

Ik weet niet wie een goed woordje voor me heeft gedaan bij Petrus, maar het heeft gewerkt, bedankt!
Het heeft net een halfuurtje pijpstelen geregend. De plantjes hebben weer genoeg water voor vandaag!

Op naar de eerste verjaardag

Volgende week vrijdag is het zover. Dan zijn we precies een jaar in Suriname!
Het is een cliché, maar het is ook waar, de tijd is hard gegaan.
Of we onze draai hier hebben gevonden? We zullen daarover de komende week elk ons eigen zegje doen.
Hou de weblog in de gaten voor een kijkje in onze geschiedenis...

13 september 2007

Kleine wasjes, grote wasjes

Drie wasjes gedraaid vandaag!

Ik zie ze de wenkbrauwen fronsen. Wat is dáár nu weer zo bijzonder aan? Tja, eigenlijks niks. Behalve als je geen eigen wasmachine meer hebt en tot voor kort elke druppel water drie keer moest omdraaien voor gebruik. Dan is kunnen wassen ineens een feest!

Een tekort aan wasmachines hebben ze hier niet. Je hebt ze in alle maten, soorten en prijsklassen. De wasmachine die nu ongeveer een jaar in het guesthouse staat, komt uit Zuid-Amerika en doet het perfect.
Maar daar kunnen we sinds een weekje of twee niet bij, want we hebben gasten in het guesthouse...
Onze eigen wasmachine kwam een jaar geleden mee uit Nederland, maar die doet het sinds stroomstoring nummer zoveel niet meer.
Onze claim werd wonderwel toegewezen door de EBS en de machine is nu al een week of drie weg voor reparatie. Maar ze komen er nog niet uit, dus ik heb weinig hoop. Het zal wel een nieuwe worden.

Intussen draait de wasmachine van mijn moeder overuren. En zij ook, want het lukt me lang niet altijd om de was bij haar meteen te draaien en weer mee te nemen. Ik moet het dus achterlaten (en krijg het na twee dagen keurig gewassen en gevouwen terug, erg fijn!). Maar dat is natuurlijk niet de bedoeling en het blijft een hoop gesjouw.

Jaloers kijk ik dinsdag uit het raam, de buurvrouw van nummer 28 A heeft weer een wasje gedraaid. Ik durf niet te vragen of ik even gebruik mag maken van onze wasmachine, die is van haar zolang ze er logeert. Bovendien moeten we zuinig zijn met water...de tanks zitten slechts voor de helft vol met regenwater. En onze gasten mogen natuurlijk niets te kort komen.

Maar dan keren de kansen. De kapotte pomp van de dienst watervoorziening is na ruim zes maanden ineens gerepareerd! Dinsdagmiddag komt er weer leidingwater de straat binnen en een dag later lopen de tanks vol. Wat meteen weer voor een probleem zorgt, want de kapotte leiding van de watertanks van ons eigen huis is nog niet hersteld. Met wat kunst en vliegwerk lossen we dat ook op.

En vandaag zie ik mijn kans schoon, onze huurders gaan de stad uit. Bastiaan heeft een halve dag vrij, past op de kindjes en zorgt voor het eten. Hoera!
Ik vlieg na werktijd met mijn wasjes naar het guesthouse en was naar hartelust.
Hoewel ik weet dat de gasten er geen moeite mee zouden hebben, voelt het toch alsof ik iets doe dat niet hoort. Onzin, natuurlijk.

Omdat ik er toch eenmaal ben ga ik als een heuse gastvrouw aan de slag. De bezem en de dweil worden stevig door het huisje gehaald, afvalemmertjes geleegd en natuurlijk komt er fris, schoon beddengoed. En theedoeken, en baddoeken...
Wat een werk allemaal. Slapend rijk word je er niet van, een huis verhuren houdt je goed wakker! Drijfnat van de inspanning stap ik twee uur later naar buiten, met achterlating van een schoon en droog guesthouse. Om vervolgens aan de slag te gaan met...water.
Want onze groenten schreeuwen weer om vocht. Inmiddels zijn er 15 bedden met allerlei gewassen, die het redelijk tot zeer goed doen. Maar ze hebben wel elke dag water nodig. Het regent gemiddeld 1 keer per 3 dagen, en dat niet langer dan 5 minuten. Mijn regendansjes hebben tot nu toe niet geholpen. Iemand nog tips?

Moestuintje