Kerstgevoel

De mens is blijkbaar een koppig en hardleers wezen. Hebben we nou nog niet begrepen dat noch het weer, noch het klimaat zich laten voorspellen?

Ik wed dat geen enkele van de 'eindejournaalweergoden' het huidige winterweer in NL zag aankomen. Ja, een paar dagen van tevoren, maar zo kan ik het ook...
Ik lees de berichten over sneeuw, ijs en chaos op het internet, maar kan me er in eerste instantie niks bij voorstellen. Ik moet mijn ogen dichtdoen en me goed concentreren, voordat ik wat oude beelden binnenkrijg van mijn winters in Nederland. Ik weet nog dat ik het meestal ontzettend koud had, maar hoe voelde dat ook alweer? Het wintergevoel is moeilijk op te roepen.
Nu is dat natuurlijk niet zo gek, als je alweer drie jaar in Suriname woont. Voor ons gaat december gepaard met tropische buien. Regen, dus!
Ook de tropische voorspellers hebben de plank misgeslagen. Tot een maand geleden hadden we nog last van een enorme droogte. De Surinaamse weergoden voorspelden dat de droogte zou aanhouden tot februari...geen natte december dus.
Hahaha! Moeder natuur lachte zich een kriek en trakteert ons sinds de laatste week van november dagelijks op pittige buien.
Die tegenwoordig zelfs een 'stormachtig' karakter hebben; ik denk dat we af en toe wel een windkracht zeven-en-een-half halen, voor Surinaamse begrippen heel wat. De weergoden onthouden zich wijselijk van commentaar...

December is dus weer als vanouds, we kijken er niet echt van op. Voor de Nederlanders die kersvers hier zijn is het echter moeilijk wennen. Bij het kerstgevoel hoort sneeuw en ijs, maar 'dreaming of a white christmas' blijft een droom die verzuipt in de vele tropische regenbuien. Geen open haard en geen 'echte' kerstboom. Onze bomen met kluit blijven gewoon waar ze horen, in de grond...de kunstbomen van tegenwoordig gaan toch steeds meer op echte lijken. Bovendien zijn we niet anders gewend.

Ook voor mijn schoonouders is het even omschakelen, denk ik. Ze zijn hier nu drie weken en gaan voor het eerst kerstfeest in Suriname meemaken.
Hun eerste outdoor kerstconcert hebben ze al gehad en dat is goed bevallen. Ik weet dat ze het gezellig vinden om hier te zijn, maar of ze al een soort 'kerstgevoel' hebben? Ik weet het niet.

en wat is trouwens het kerstgevoel?

Tja, sowieso hard werken. Bas werkt zich de laatste dagen voor de vakantie helemaal suf, maar is vanaf maandag lekker twee weekjes vrij. De kindjes oefenen kerstliedjes op school en in het koor.
In het kinderkoor hebben ze na vier lessen hun draai al aardig gevonden, ze kennen de meeste liedjes al. Brigitte en ik gaan elke keer mee naar de repetities en hebben de grootste lol.

In een onbewaakt moment word ik gestrikt voor de redactie van het schoolblad. Een hele leuke maar tijdrovende job. Want de eerste editie van het krantje in de nieuwe stijl moet volgende week woensdag al uit. Lekker op zijn Surinaams, lastminute...maar onder druk krijg je de beste journalistieke producties dus laat mij maar vogelen. Het wordt een leuk krantje!
Tussen de bedrijven door moet de eindejaarsactiviteit voor het BoeroeSwing team worden voorbereid. Blijkbaar zijn Bas en ik inmiddels aardig ingeburgerd want we gaan er voor het eerst erg relaxed mee om (maar ik geloof eerder dat we allebei veel te moe zijn van dit pittige jaar om teveel vooruit te plannen).
We doen bijna alles op het laatste moment en er fietsen ook nog allerlei andere afspraken tussendoor. Dat was vorig jaar wel anders, alles werd ruim van tevoren gepland en we stonden stijf van de stress.
Ik moet met enige schaamte toegeven dat de aanwezigheid van Ton en Brigitte dit jaar bij ons heel veel stress wegneemt. We rekenen stiekem op hun hulp en doen het dus wat rustiger aan.
Vooral Bas zijn moeder kijkt het met verbazing en een beetje bezorgdheid aan, dat kan nooit goed gaan!
Maar, zoals wel vaker in Suriname, het gaat goed, we hebben een hele gezellig avond. Op z'n Hollands, lekker gourmetten, maar dan lekker buiten op de veranda.
De gasten krijgen aan het einde van de avond een Surinaams-Nederlands kerstpakketje mee. Een heerlijk Surinaams kerstbrood en een fles wijn, gecombineerd met een heus oliebollenpakket. Alle ingrediënten voor deze oerhollandse oudejaarstraktatie zijn hier heel makkelijk te krijgen. Dus daarvoor hoeven we ook al niet in Nederland te blijven...

De avond was een goede oefening voor kerst, want op eerste kerstdag gaan we weer gourmetten. Maar dan met de familie.
Voor de heerlijke salades zullen we Ton en Brigitte weer lief aankijken. Maar we gaan hen deze keer niet in de stress jagen, hahaha! Bas en ik doen het voorbereidend werk maar weer als vanouds, lekker op tijd! Denk ik...