Feest

We hebben 'm, we hebben 'm...
Ja, echt! De trafo's gaan eruit, we hebben vanaf vandaag 220 volt stroom erbij. Wat een feest! Na ruim anderhalf jaar wachten is het eindelijk zover.

Jerry de super-electriciën meldde zich vanmorgen. Hij heeft tot een uur of drie doorgewerkt en komt morgen nog wat kleine klussen doen. Fijn hoor! Het is een hele aardige, betrouwbare jongen, doet zijn werk prima, controleert alles grondig voordat 'de prik erop gaat', zoals Bas dat noemt.

Het is nu wel oppassen geblazen. Want welke stekkers moeten in welk stopcontact? Op zich niet zo moeilijk, Amerikaanse stekkers en stopcontacten zien er anders uit dan Europese. Maar intussen hebben we hier en daar wat stekkers van lampen verwisseld. Dat wordt dus uitkijken, in sommige gevallen moet dat weer worden veranderd. Jerry neemt morgen wat stekkers mee, wij gaan vanavond goed kijken wat anders moet.
Ik ben erg benieuwd of onze Hollandse wasmachine het nog doet. Die heeft ruim acht maanden geduldig in de wasruimte gewacht tot ie weer mocht gaan draaien.
Zometeen is het zover. Ik gooi er een wasje in, doe de deur dicht en maak me uit de voeten.
Als ie knalt ben ik er niet bij...
Ja, lach maar. Ik vertrouw geen enkel huishoudelijk apparaat, zeker niet als het op electriciteit werkt. Ik liet 3 dagen geleden het strijkijzer vallen, er sprongen wat onderdeeltjes uit. Niks aan de hand volgens Bas, die onderdeeltjes kwam van het waterreservoir. Tuurlijk...ik heb hem niet meer aangeraakt. Gelukkig is het 220V strijkijzer er nog, vanavond kan ik de Himalaya aan was dus mooi wegstrijken.

Het is voor het eerst in dagen weer eens feestelijk weer. Nog geen spatje regen gezien vandaag, het is bloedheet. Gelukkig maar, want het erf was aardig drassig geworden door alle buien.

Om maar bij feesten te blijven, het afgelopen weekend hebben we er drie gehad. Een kinderfeestje en een eerste heilige communie (wordt hier ook gevierd). Amber en Sietse hebben zich uitgeleefd, ze waren de enige kindjes die zonder een spoor van verlegenheid voor de tweede keer taart gingen vragen! Foto's volgen...

Op zondagavond het feest van een kennis die 50 jaar werd. Bas en ik gingen er heen, de kindjes bleven bij Opa en Oma. We hebben er heerlijk gegeten, ik heb voor het eerst de 'Surinaamse nieuwe' geproefd! Verrukkelijke vis, deed niet onder voor de Nederlandse. Klaargemaakt door de echtgenoot van de jarige, die zit in de visbusiness. Hij maakt haring van de bluefish. Had ik nog nooit van gehoord. Er waren nog andere vishapjes, een zalige vispasta, wij hebben genoten. Naar de andere gerechten hebben we niet omgekeken.
Ze hadden goed uitgepakt, een leuke feestlocatie aan de rivier, kraampjes met lekker eten, van alles te drinken en veel gasten. Vrijwel allemaal uit het bovenste segment van de middenklasse, om het maar eens deftig te zeggen. Dat werd ons pas goed duidelijk toen we weggingen. Tussen alle mooie en dure auto's stond er één oud barrel: juist ja, onze auto. Een betere manier om op te vallen was er niet, wij kwamen niet bij.

Het volgende feest staat alweer voor de deur. Bastiaan is maandag jarig, het feest is aanstaande zondag. Hij heeft natuurlijk allerlei wilde plannen, ik laat het over me heen komen. De eeuwige bron van zorg is het eten, daar gaan we ons vanavond over buigen...