Kerst

Nog snel een groet van de KerstBengels! Inmiddels liggen ze al een uurtje in bed en mogen wij weer even bijkomen. Heel even dan, want er is nog genoeg te doen. Deze Kerstnacht wordt een strijknacht (getver)...de regens van de afgelopen en een kapotte strijkplank hebben dit deel van het huishouden danig in de war geschopt. Tijd voor een inhaalslag!

Kerstnacht bij kaarslicht
Het is inmiddels twee uur later. Ook de inhaalslag is in de war geschopt, stroomstoring nummer zoveel...het is maar goed ook, want ik had mijn mooie kaarsjes en kandelaartjes nog niet tevoorschijn gehaald. We gaan dus gezellig op de veranda zitten, kaarsje erbij. Lekker romantisch! En na een uurtje is het alweer voorbij. Waarschijnlijk een of andere onverlaat die tegen een EBS-paal is aangereden. Of een vuurpijl die tegen een stroomdraad knalde, in deze tijd is alles mogelijk.

Terugblik
Het was weer een week van hollen achter de tijd.
Tijd om lang stil te staan bij het overlijden van Oma werd ons niet gegund. Dat is toch een gemis als je aan de andere kant van de oceaan zit, zulke momenten kun je niet delen met de familie die daar zit. Maar goed, op onze manier konden we er toch een beetje invulling aan geven. En voor de kinderen heeft het natuurlijk een hele andere lading, voor hen is Oma er nog gewoon. Dat maakt het wat makkelijker, we gaan er gewoon in mee.
Waar we onwillekeurig ook in mee worden gesleurd is de eindejaarskoorts. Het lijkt wel of iedereen ineens de goudkoorts heeft! Het bruist en borrelt aan alle kanten, in het verkeer is het een drukte van jewelste, in de winkels en supermarkten struikel je over de klanten. Proberen erbuiten te blijven? Vergeet het maar, het is overal hetzelfde. Ik stoor me niet aan de lange files, ik rij op mijn gemakje rond en kijk samen met de kids mijn ogen uit. Overal springt het rood eruit, alles wat de kerstkleur heeft is uit de kast gehaald. Iedereen is opgewonden en gehaast, er moet nog van alles worden gekocht! Ik waan me haast in Utrecht...
In eerste instantie werkt de koopzucht aanstekelijk, maar de prijzen van sommige lekkernijtjes hebben op mij toch al snel het effect van een koude douche. Dus doen we maar weer zo gewoon mogelijk... wat lekkere salade, ciabattabrood (jawel, dat hebben ze hier ook!) en heerlijke zalm is al een feest.
Wat veel plezier oplevert is het maken en uitdelen van kerstpakketjes aan ons team. Vijf mensen zijn het inmiddels, twee medewerkers thuis en een team van drie mensen in de praktijk. De juffen van de kids krijgen ook nog een pakketje; het is maar een gebaar maar het wordt wel gewaardeerd.

Kerst
Merry Christmas!!!
Het is nu half één in de ochtend...ik moet nog één cadeautje inpakken, één verhaaltje afmaken en ik neem nog één kopje thee. En iedereen ligt op één oor...nee, dat laatste is niet helemaal waar. In de verte wordt er geknald dat het een lieve lust is.
Het heeft deze keer wat langer geduurd, vorig jaar begon het afschieten van vuurwerk al in november. Dit jaar zijn de regels aangescherpt, heerlijk. De verkoop is pas een paar dagen geleden begonnen. Maar het is dan ook meteen raak. Om half zeven vanochtend hoor ik al geknal in de straat. En zo gaat het de hele dag, overal op Meerzorg (en in Paramaribo).
Onze gasten in het guesthouse reageren enigszins verbaasd op al die herrie, maar hebben er tot nu toe niet heel veel last van.

Ja, we hebben weer gasten, voor de derde keer in een paar maanden! Ze blijven zo'n twee weken. Feest voor onze kids, want er zijn twee kleine kinderen bij! Voordat ze komen is het uiteraard weer stressen, het moet er allemaal weer piekfijn uitzien. Een tiental keren maken we het modderige tochtje van ons huis naar het guesthouse om alles in orde te maken. 'Het wordt een stressy christmas' , mopper ik tegen Bastiaan, die zich zoals altijd (en wellicht terecht) veel minder druk maakt om dat soort dingen.
Het huisje is snel op orde, maar het terrein is een bron van zorg. Het is drassig! We denken er niet lang over na, de dag na aankomst van de gasten ligt er een mooi pad van schelpzand tussen de twee huizen. En ik loop krom van het scheppen van 2 kubieke meter zand. Kniesoor die daarop let, de gasten hebben het naar hun zin, dus weg stress.

Zoals elk jaar wordt het een kerstviering in de familiekring. Vandaag gaan we eten bij familie van moederskant, morgen komen mijn ouders bij ons eten. Dan hebben we volgende week eters thuis, het voltallige Boeroeswing team komt langs. Ik weiger om nu al na te denken over wat we ze in hemelsnaam moeten voorschotelen. Anders wordt het echt een stressy Christmas! (euh...tips? graag makkelijk!)

HELE FIJNE FEESTDAGEN, ALLEMAAL!