17 juli 2006

Bekijks...

Hellep, er dreigt weer een bezichtiging...
Het is na achten, de kids liggen braaf te slapen, ik ben relaxed bezig met dozen inpakken, Bas komt terug van dozen naar de garage brengen.
Met een alarmerend bericht!!!
Er staan twee mensen vanuit de parkeerplaats naar ons appartement te loeren...een wat ouder stel. Potentiƫle kopers? Ik barst van nieuwsgierigheid, maar durf me niet te vertonen. Hoe komen we erachter wat ze willen?
Bas komt met de oplossing: gewoon langslopen met wat dozen. Geheid dat ze hem aanspreken!

Niet dus, ze zijn verdwenen...althans, zo lijkt het. Want als hij weer boven is, staan ze er ineens weer.
'Dozen!' roept Bas. Nog meer dozen? Ik pluk als een speer twee kledingkratten ergens vandaan en daar gaat Bas weer. En ja hoor, beet...ze raken in gesprek! Het paar is inderdaad op zoek naar een woning, ze hoorden van iemand in onze flat dat ons huis te koop staat.
Na het promotiepraatje van Bas vertrekt het stel met het telefoonnummer van de makelaar. Nou, ik ben benieuwd!
Minpuntje: ze hebben twee katten. Op zich geen punt, maar het zijn straatmadrijntjes...oftewel, ze blijven nooit binnen. Lastig als je in een flat woont. Maar goed, de bezem er weer flink doorheen, duimen en dan zien we het wel.

Weer een heerlijk weekendje Zeeland achter de rug. Met als hoogtepunt: ons nieuwe bed!!! Was ons huwelijkscadeau van mijn schoonouders, en dit weekend maken we eindelijk tijd om op zoek te gaan naar iets leuks. Drie winkelbezoekjes in een uurtje tijd leveren niks op. Maar het grappige houten bed in de laatste winkel lacht ons toe en wij zijn meteen verkocht! Het bed ook, wat mij betreft...
Toch handig dat we ongeveer dezelfde smaak hebben.

En nog meer goed nieuws!!! Het fototoestel is terecht. Gevonden terwijl ik dit schrijf, hoe is het mogelijk. In een opwelling kijk ik achter een oude printer en daar ligt ie.
Ik was de laatste die hem heeft gebruikt, en vorige week was ie ineens verdwenen. Na de portemonnee-affaire (nee, die is nog niet terecht) ga je dan toch echt aan jezelf twijfelen! Mijn omgeving deed dat ook al, vermoed ik...
Inmiddels ken ik de dader(s) ook. Want die hebben die middag lopen rommelen in het kantoortje, precies op die plek. De boefjes. De deur op slot doen is helaas geen optie, er zit geen slot in. Gewoon extra opletten, dus...

1 opmerking:

Anoniem zei

Hoi Saskia,

Ik wordt al moe als ik het lees,al die dingen die je moet regelen,ik denk dat ik maar nooit ga emigreren.
Maar jullie schieten al lekker op.
Succes en ik hou je site in de gaten.

Groeten Dirk te P.