In huize De Bruin/De Boer is eindelijk iets van een lichte nervositeit te bespeuren. De woensdag is helemaal volgepland, wat de nodige stress geeft. En wat irritatie over en weer...Sietse reageert zeer alert en eist bij het eerste signaal van wederzijdse kribbigheid dat zijn ouders een 'kusje doen'. Lachen, het is meteen over!
Bastiaan gaat aan de slag met de schoonmaak en arme ik moet naar Ikea. Arme ik...ik heb maar een uur! Want daarna heb ik een poliklinische afspraak met Sietse. Gelukkig zijn de grappige rotan stoeltjes er nog, die zullen leuk staan in de woonkamer. Ik probeer verder zo min mogelijk rond te kijken, ik heb maar een uur. Maar wat hebben ze leuke spulletjes in de aanbieding! Hoe het komt weet ik niet (het was hart-, hartstikke druk bij de kassa!) maar als ik de parkeerplaats oprij ben ik al een minuut te laat. Bas helemáál niet blij natuurlijk. Gelukkig is het ziekenhuis om de hoek, dus de schade is beperkt. Alle begrip natuurlijk, 'jullie hebben het vast ontzettend druk met de voorbereidingen!'
Bastiaan kijkt nog steeds beteuterd als hij vanmiddag terugkomt van een of ander groothandel uit Zoeterwoude. Ze hebben daar airco units te koop voor een zeer aantrekkelijke prijs. Handig voor de fysiopraktijk...ik kijk mee op het internet, ziet er prima uit. Het bestaat uit twee onderdelen, een deel hangt binnen en de rest komt buiten te staan. Maar hoe te vervoeren? We hebben er meer dan één nodig. 'Eentje in de achterbak, de rest op de achter- en voorbank van de auto, kan makkelijk,' zegt Bas. En weg zoeft het Mazda 121 bolhoedje.
Als hij daar aankomt liggen de mannen in een deuk. Of hij met 'dat ding' de airco's dacht te vervoeren? Het blijken enorme bakbeesten te zijn, eentje past al nauwelijks in het autootje. Dat wordt bezorgen...gelukkig kan dat ook, ze komen volgende week. Maar hoe moet dat straks aan de andere kant van de oceaan? Die bakbeesten komen wel op het terrein van mijn vader te staan...anyway, we zien het wel.
Welkome stress...mail van de makelaar! Maandag is er weer een bezichtiging. Komt prima uit, de kids gaan morgen naar Zeeland. Kunnen wij weer even de puntjes op de i zetten. Geen idee wie de mensen zijn, we horen het wel.
We gaan richting de zestig ingepakte dozen. Langzaam maar zeker beginnen we dat te merken, ik heb ineens aardig wat ruimte in mijn garderobekast...Als Amber ontdekt dat ik speelgoed aan het inpakken ben is het huis te klein. Alles wordt er weer uitgevist, en als ik het afpak volgt een oorverdovend gekrijs. De al ingepakte keyboard brengt redding, terwijl de twee kids staan te swingen doet Mama snel de doos dicht. De keyboard gaat wel in een andere doos.
Nog snel even boodschappen doen met z'n vieren, dan doet Bas de kids in bad en in bed. Ik ga er weer vandoor, richting Harmelen. Boeken kopen! Tot mijn verbazing blijkt Marktplaats een bron van prachtige, betaalbare boeken te zijn. Gisteren geboden, vandaag gehaald. Ik koop een halve doos kinderboeken, in prima staat, voor een prima prijs. Dat wordt genieten straks voor de kids!
Die liggen al heerlijk te slapen als ik terugkom. Een mooi moment om even de stand van zaken door te nemen. Oef, wat hebben we nog een hoop te doen...maar we redden het wel.
Mijn portemonnee is inmiddels ook veilig thuis. Hij ziet eruit alsof hij onder een truck heeft gelegen, maar hij is het, compleet en wel! Pasjes, rijbewijs, alles zit er nog in. Wie zou het nou gevonden hebben? Ik kom er waarschijnlijk nooit achter. Jammer.
Mijn portemonnee en ik nemen afscheid van elkaar; hij heeft goed dienst gedaan. Is heel vaak weggeweest, maar altijd weer teruggekomen! Dat de volgende dat ook maar moge doen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten