Gevonden!

Middenin de hectiek van het bedritueel van de kids gaat de telefoon. De echtgenoot van mijn vroegere buurvrouw! En dan bedoel ik heel vroeger, in mijn eerste huis in Maarssen, ruim tien jaar geleden.
'Ben jij soms iets kwijt?' vraagt hij. En ik weet het meteen.
'Ja, mijn portemonnee!' roep ik. Ja, hoe is het mogelijk, hij is terecht...tenminste, dat moet nog blijken. Want het zijn niet Jo en Diny die hem gevonden hebben, maar mensen uit Utrecht. Die hebben het adres in mijn rijbewijs gebruikt om mij op te sporen. Maar dat rijbewijs is acht jaar oud, dus ze kwamen in Maarssen terecht. En op mijn vroegere adres woont nu mijn buurvrouw, die is indertijd een deurtje opgeschoven. En het wordt nog grappiger: haar man is een patient van Bastiaan.
Hij wist ook meteen een oplossing voor de vinders: de portemonnee met een briefje erbij in de brievenbus van het gezondheidscentrum doen. Het centrum zit in dezelfde wijk, geen extra zoektocht dus.
Als alles meezit heb ik mijn portemonnee maandag terug. Ik hoop dat de vinders hun adres of telefoonnummer hebben achtergelaten, want ik wil ze wel graag bedanken. En ik ben toch wel erg, erg benieuwd waar ie gevonden is... en wat er nog in zit. Mijn rijbewijs in ieder geval, dat is een hele opluchting!

De hoofdverdachten in deze zaak, jongeheer S. de B. en jongedame A. de B. zijn uiteraard vrij van verdere rechtsvervolging. Hun onschuld (in deze zaak) is bewezen...

Eens kijken of het dit weekend ook meezit met een andere zoektocht, die naar ons bed. Ja, helaas...op slaapgebied zit het ons even niet mee. Ik had geen idee dat het zo lastig is om een bed van 180 bij 200 aan te schaffen. Levertijd: zes maanden...dat gaat dus niet.
Wat een teleurstelling. Rondbellen naar andere vestigingen van de winkel levert niets op. Wat nu? Toch maar de 160 bij 200?
En dan komt Bas terug op een eerder idee: Het Hemelbed.
Ik ben niet wildenthousiast, maar goed, het bed op de internetsite van een of andere winkel ziet er wel grappig uit. We gaan zaterdag kijken. Verder maak ik me er niet zo druk om, genoeg andere dingen te doen! Zoals een beetje slaap inhalen...het is elke avond weer raak, veel te laat in bed.

Het huis is een ander punt, mijn vingers jeuken om me maar eens zélf met de verkoop te gaan bemoeien. De gluurders zijn verder weggebleven, ik vreesde het al vanwege de katten. Ik zal me de komende drie weken nog gedeisd houden, maar ik ben al wel een beetje aan het speuren op internet. Wie zoek wat en waar?
Met het andere appartement lijkt het allemaal op rolletjes te lopen. De nieuwe huurders trekken er per 1 augustus in, de oude zijn er per dezelfde datum uit. Bastiaan heeft het allemaal voortvarend aangepakt en via een verhuurbedrijf was het zo geregeld.

Als er rond half augustus nog niet genoeg beweging in de verkoop zit schakel ik Bas in, hahaha!