Praatjesmakers

'Mama, juf zegt ook godverdomme!' roept mijn zoon vandaag vrolijk vanuit de zandbak. Ik verschiet van kleur, ten eerste omdat hij zich blijkbaar nog steeds die enkele keer herinnert dat ik het verboden woord heb gebruikt. Kan je nagaan, het was in Nederland en het was niet eens tegen hem...
Ten tweede, omdat de juf blijkbaar ook heeft gezondigd. Of niet? 's Avonds, als Bastiaan de kids in bad stopt, kom ik er gezellig bij zitten voor een kietelspelletje. Waarop zoonlief prompt roept: 'Papa, Mama slaat me!' Nou ja, zeg...het wordt al een echt mens! De jokkebrok.
Behalve de opmerking dat je niet mag schelden en jokken, laat ik het er dus maar bij. Ik heb de juf tot nu toe nooit op een lelijk woord betrapt, dus het zal wel meevallen...

De juf stapt volgende maand trouwens in het huwelijksbootje en wij zijn uitgenodigd! Ik ben reuze benieuwd. Het wordt een traditioneel hindoe huwelijk, dus het duurt twee dagen. Daarna gaat Nalinie in de stad wonen. Dat wordt nog wat, tot nu toe hoefde ze alleen de trap af naar school (ze wonen boven). En vanaf volgende maand staat ze elke dag in de file richting Meerzorg. Ik hoop maar dat ze dat volhoudt, want ze doet het best leuk met de kids.
Vlak voor de kerst werden we uitgenodigd voor de oudermiddag. Naast het minder prettige nieuws over de verhoging van het schoolgeld, was het leuk om de ouders van de andere kinderen in een rustigere setting te ontmoeten.
En dan de bespreking van het rapport! Ja, een heus verslag van het wel en wee van je kind. Met werkboek en al, en een toelichting van juf Nalinie. Wat een aangename verrassing, ze heeft de kinderen dus veel beter geobserveerd dan ik dacht. Ambertje viel buiten de rapportboot, die draait officieel nog niet mee in de peutergroep (ze is nog geen 2). Maar ook over haar kon de juf het nodige vertellen.

Ze doen het allebei goed. We worden dagelijks vergast op leuke liedjes, het Surinaams volkslied horen we wel tien keer per dag. Vooral Sietse zingt de sterren van de hemel, hij heeft zijn draai binnen de groep helemaal gevonden. Knippen vindt ie niks, maar dat hoeft van ons ook nog niet persé. Dat gepriegel met een gevaarlijk schaartje…

Ambertje laat iedereen dagelijks versteld staan. De eerste weken deed ze op school haar mond niet open, alle liedjes en verhaaltjes werden voor thuis bewaard. Vorige week had ze de zangbeurt, ze zong het liedje in haar eentje helemaal uit! Juf Nalinie was in de gloria.
De volzinnen komen er tegenwoordig achter elkaar uitrollen. Het is echt een meid, die schijnen veel sneller te kletsen dan jongens.
‘Nee, ik wil niet liggen. Ik wil zitten’, zei mevrouw gisteren parmantig, toen ik haar in slaap probeerde te krijgen. En daarna: ‘je moet die lamp aandoen!’ Vervolgens: 'Ik wil beertje! Waar is beertje bleven? Mama, jij moet beertje pakken!'
Op elke vermaning wordt gereageerd met een boos gezicht en de opmerking: ‘ik ga mijn papa zeggen, wat je doet!’
Gelukkig vergeet ze niet dat ze nog maar een dreumes is, ze laat zich nog graag optillen en knuffelen. Weliswaar door een select gezelschap, Amber kijkt richting de buitenwereld lang de kat uit de boom.

Over school vooralsnog dus geen zorgen. Maar wat wordt het volgend jaar? Sietse moet dan naar de kleuterschool, dat kan niet bij juf Nalini. Hij staat al op een wachtlijstje voor een school in de stad, ik heb er als kind ook gezeten, prima school. Maar er zijn nog meer leuke scholen, dus we kijken nog even rond…