The continuing story of...

...de keuken

Het begin is er! Een deel van de keuken is geplaatst. Maar o,o, wat een lijdensweg...

Het begint zo goed in februari, tijdens onze vakantie in Suriname. Na wat bezoekjes aan meubelbedrijven komen we terecht bij een meubelmaker aan de rand van de stad. We zullen hem meneer Pee noemen. Meneer Pee is een wat oudere, vriendelijke man, echt een meubelmaker van de oude stempel. Potlood achter het oor, bestellingen die op kleine beduimelde papiertjes worden geschreven. Maar hij levert prima werk. Dat hebben we bij vrienden van Bas gezien, en dat willen we ook! We vragen naar de mogelijkheden. Geen probleem, alles kan! Deuren, de keuken, een barblad, noem maar op.
We beginnen met de deuren. Meneer Pee haalt verschillende catalogi tevoorschijn, waaruit we een keus kunnen maken. De deuren zijn over een paar weken klaar, belooft hij. En voegt er en passant nog aan toe dat hij vakwerk levert, en geen haastwerk. Op dat moment weten we nog niet dat we deze woorden heel letterlijk moeten nemen...
Want een paar weken later zijn de deuren er nog niet. Als we vertrekken, nog een paar weken later, is minder dan de helft van de deuren geleverd. Mijn ergernis wordt getemperd door de tevredenheid over wat er wel staat. Want het zijn mooie deuren!

Uiteindelijk komen de deuren er wel, zij het dat er wat foutjes moeten worden gecorrigeerd. Meneer Pee was blijkbaar zijn papiertje kwijt, want de ouderslaapkamer krijgt een prachtige deur met drie kijkvakjes. Ik zie het al helemaal voor me!
Nee, dat was het model voor de kamers van de kinderen, meneer Pee...
Geen probleem, meneer Pee lost het allemaal op.

Het volgende project is de keuken. Oplevering in april. Maar het blijft heel, heel lang stil...in april, maar ook in mei en juni. Pa en Ma de Bruin informeren regelmatig hoe het ermee staat. Over een paar weken klaar, is elke keer het montere antwoord van meneer Pee, die onder alle omstandigheden vrolijk blijft. En tussendoor nog een maandje op vakantie gaat.
Bij mij is de vrolijkheid inmiddels ver te zoeken. Ik erger me groen en geel. Aan de andere kant van de oceaan doet mijn vader hetzelfde. Vreemd genoeg is het Bas die optimistisch blijft, hij is ervan overtuigd dat het een mooie keuken wordt en wil dus wel wat geduld opbrengen. De optimist aan de andere kant van de oceaan is Ma, die voert op een zeer diplomatieke manier de druk op.
En dan komt meneer Pee eindelijk over de brug, letterlijk en figuurlijk. Op dinsdag 15 augustus komt hij de keuken brengen!!! De hele familie wacht hem op, Peggy-Ann en Stef zijn in Suriname op vakantie dus die zijn er ook bij.

Het goede nieuws: het hout ziet er prachtig uit.
Maar oeps, foutje...de kasten zijn niet goed opgemeten. De kraan hangt nu boven één wasbak in plaats van tussen twee wasbakken. Geen probleem, zegt meneer P, muurtje openbikken en kraantje verschuiven. (eh...wie gaat dat doen en betalen?)

Oeps, foutje...er is geen ruimte meer voor de hoge kast, waarin onder andere de magnetron moest komen. In plaats van 50 cm is er 29 cm breedte over. Geen probleem, zegt meneer Pee, apothekerskast maken, past prima. (eh...en waar komt de magnetron nu te staan?)

Oeps, foutje...het aanrechtblad is grijs. Moest creme zijn. Nou, zegt meneer Pee tegen Ma en Peggy-Ann, daar hebben die mensen zélf voor gekozen, hoor. (&%#grrr*=!!)
Maar die mensen hebben dat beslist niet!!! Mijn ergernis bereikt het kookpunt. Maar ik weet dat meneer Pee daar niet koud of warm van wordt...en dat wordt ie ook niet. Als Ma hem uitlegt dat het toch echt de verkeerde kleur is, is het opgewekte antwoord: geen probleem, dan komt er een ander blad! Wat was de kleur ook alweer?

Je raadt het al: meneer Pee is zijn papiertje kwijt. Want daar stond de kleurcode op.
Bas neemt later telefonisch alles nog eens met hem door. Daarmee voorkomt hij dat de bar ook nog van een granieten blad wordt voorzien...want dat is zeker niet de bedoeling. Gelukkig heeft meneer Pee mijn tekeningen nog, anders was het leed niet te overzien.

Het is nu wachten op volgende week. Dan komt de rest van de keuken, als het goed is. Komt meneer Pee weer over de brug of niet? That's the question...