Veilig?

Hij ziet er hier enger uit dan ie in werkelijkheid was...Een slangetje van een centimeter of 70, onthoofd na een welgemikte slag met het kapmes van Bastiaan. Maar goed, een slang blijft een slang. En mijn stelregel is dat elke slang giftig is, tot het tegendeel bewezen is. Zondagavond om half tien loop ik zowat tegen hem aan, als ik naar het guesthouse wandel om nog gauw even een wasje te draaien. Hij zit?, ligt? op het trapje naar het balkon, bovenlijf omhoog in de aanvalshouding. Want hij heeft me natuurlijk ook gezien...Ik laat niet alles uit mijn handen vallen en ren er niet gillend vandoor. Maar besluit wel dat ie moet worden opgeruimd, en dat Bastiaan de juiste man is voor deze taak. Een echte manager moet kunnen delegeren, nietwaar?En natuurlijk neemt Bastiaan de taak graag op zich. Hij haalt het kapmes, en met een welgemikte slag achter de kop is het beest wijlen. De foto is na zijn dood gemaakt, hoewel je dat niet zou zeggen. Zijn twee delen blijven nog een kwartier kronkelen, er komt aardig wat bloed naar buiten en zijn bek gaat open en dicht. Of ie giftig is? Geen idee, is er een expert die hier iets over kan zeggen?
Het wasje heeft ineens geen haast meer, dat snap je wel. En het zal waarschijnlijk even duren voordat ik weer op blote voeten door het gras ga banjeren.
Misschien maar goed ook, want op het gebied van veiligheid hebben we alle vier nog een hoop te leren. De kindjes (en hun moeder) moeten elke keer worden aangemaand hun schoenen aan te doen als ze buiten spelen, fietsjes brengen vaker de nacht door op de veranda. We slapen met open ramen, de autodeuren zijn nooit op slot en ik ben de enige die eraan denkt de deuren van het huis op slot te doen. En ga zo maar door. Heerlijk als je je zo veilig voelt, we hebben ook geen reden om ons anders te voelen, zeker niet op Meerzorg. Maar je moet natuurlijk niet overdrijven. Dus heeft Bastiaan onlangs een alarmsysteem in huis geïnstalleerd. En gisteravond heb ik besloten dat we toch iets beter op onze spullen gaan letten. Sorry, potentieel boevengilde, te laat!

Binnenkort is het nog veiliger, dan hebben we een heuse omrastering! Het wordt een stenen schutting met ijzerwerk erbovenop en twee poorten. Robby de Rechterhand is al begonnen en het werk gaat vlot. Zijn helpers hebben een lange geul gegraven, daar wordt in gemetseld en gestort, begreep ik. Voelt toch wel prettig, nu kan iedereen in en uit lopen en straks houden we dat een beetje in de hand.

Wat de beestjes betreft, tja, daar is natuurlijk weinig aan te doen. We wonen op het platteland, daar horen mieren, vliegen, muskieten, kakkerlakken, salamanders en kikkers allemaal bij. Het is de eerste keer sinds we er zijn dat we een slang hebben gezien. Maar waarschijnlijk niet de laatste. Overdag kom je ze zowat nooit tegen, dus het is een kwestie van 's avonds goed opletten waar je je (geschoeide) voeten neerzet. En de wasjes doe ik voortaan lekker overdag, zo'n haast heeft het toch allemaal niet?