Op tuinbouwgebied zijn het spannende en inspannende tijden voor de emi-remi’s!
Een paar maanden geleden zijn we vol goede moed begonnen met onze moestuin. Volgens onze planning zouden we omstreeks maart tegen allerlei bloeiende gewassen aankijken. Maar zoals wel vaker gebeurt verloopt niet alles volgens planning.
Neem om te beginnen de grond. Die bestaat voornamelijk uit jonge klei. Lekker zacht, daar moet goed doorheen te komen, bedachten wij optimistisch.
Hahaha, had je gedacht…jonge klei is geen zachte klei. Een plantgat maken is een heidens karwei, vooral in de droge tijd. Keiharde klei. Die klus draag ik dus graag over aan Bastiaan.
Sommige gewassen blijken er ook moeite mee te hebben. Ondanks de supervruchtbare grond groeien ze minder goed dan we hadden verwacht.
Wat wel uitstekend groeit is het onkruid, vooral in de regentijd. Op dit moment hebben we het gelukkig aardig onder controle, er wordt regelmatig gemaaid en Bastiaan ziet erop toe dat de plantjes zoveel mogelijk wiedvrij blijven.
Met lede ogen kijk ik naar de tayerblad (bladgroente) in mijn vaders moestuintje. De bladeren zijn gigantisch, wel zes keer groter dan de onze! Ook zijn andere gewassen doen het goed. Eigenlijk ook logisch, Pa heeft plantbedden gemaakt en die volgegooid met zwarte aarde en mest. Heerlijke losse voedingsbodem voor de planten, je ziet
ze bijna groeien.Wij hebben onze plantgaten flink losgewoeld en ook zwarte aarde gebruikt. Blijkbaar niet voldoende, want voor sommige planten is er geen doorkomen aan.
Maar toch levert ons tuintje wel wat op. We eten regelmatig een boterham met tomaat uit eigen tuin. Onbespoten, heerlijk!
De eerste aubergines en okers zijn ook al geoogst en de watermeloen was een doorslaand succes. Op Ambers verjaardag hebben we stukken watermeloen uitgedeeld en er was letterlijk niemand die weigerde!
De struik heeft vijf grote watermeloenen opgeleverd en is inmiddels uitgebloeid. Maar de volgende
lichting zaden zit alweer in de grond, ben benieuwd of daar net zulke lekkere vruchten vanaf komen.Onze jonge kokosbomen groeien goed. De oude boom levert nog steeds een goede productie, we drinken regelmatig kokoswater en genieten van het vruchtvlees.
Bastiaan heeft de zaadjes van een paprika in de grond gestopt, ze zijn al opgekomen. Ik heb paprikazaadjes uit een zakje in de grond gestopt, die komen ook op. Kunnen we mooi een wedstrijdje doen. Wiens paprika geeft straks de meeste vruchten? Stay tuned for the continuing story!
Drie planten staan op dit moment extra in de belangstelling. Een witte druif, een blauwe druif en een zelfbestuivende kiwi!!!
Bastiaans vader heeft ze gekocht, zijn moeder heeft ze in de koffer meegenomen. Ze hebben de reis overleefd, staan op dit moment in potten en lijken het goed te doen.
Erg spannend! Waar moeten we ze uiteindelijk planten, wat voor voeding hebben ze nodig, zullen ze het redden, komen er vruchten aan, hoe zullen die smaken? Druiven telen in de tropen is niet makkelijk, en kiwi verbouwen al helemaal niet. Het zou dus helemaal te gek zijn als het zou lukken. En aardig wat schelen in de portemonnee; een kilo druiven kost hier al gauw 20 srd (ongeveer 6 euro).
Omdat Brigitte er is en graag op de kindjes let, hebben we de komende weken wat meer tijd om in de tuin aan de slag te gaan.
Ik heb allerlei wilde plannen. Maar om Murphy niet te prikkelen, meld ik daar pas iets over als de plannen in uitvoering zijn…
2 opmerkingen:
leuk verhaal over de tuin perikelen. Ben benieuwd naar de foto's van de wijnstokken.
Volgens de één gaat dat goed in de tropen, volgens de ander wordt het niks.
Jullie gaan het gewoon proberen.
Niet in de volle zon scheelt al een stuk, de klei is prima voor druiven, kalkhoudend, en een beetje koffiedrab doet ook wonderen.
Ik geef mijn druiven al jaren koffiedrab, maar ja als er alleen maar theedrinkers zijn , schiet dat niet op.
Ik ga voortaan elke dag koffiedrinken...
We gaan hier ook navraag doen over de teelt van druiven en kiwi. We hebben een landbouwkundige in de familie, dus dat moet wel goedkomen!
Een reactie posten