25 mei 2007

Dilemma

Het is met kriebels in de maag dat ik vanmorgen in de auto stap. Drie over half acht, op weg naar de Kangoeroeschool! Want binnen nu en anderhalve week moeten we een definitief besluit nemen over een schooltje voor Sietse.
Hij wordt eind dit jaar vier en gaat dus vanaf oktober naar de kleuterschool. Het echte schoolleven begint...

Scholen zat, maar de keuze stuit op logistieke problemen. De modernere scholen zitten allemaal in de stad, dus voor mij is het een uitgemaakte zaak. We moeten elke dag de brug over. Maar welke kant op? Zowel Paramaribo Noord als Zuid liggen een beetje uit de route. En de scholen die dichterbij de brug zitten vinden geen genade in mijn ogen. Ik geef het toe, ik ben uitermate kritisch. Maar dat waren mijn ouders destijds ook, en mijn zusje en ik hebben daar alleen maar profijt van gehad.
Een ander probleem is dat ik Amber op dezelfde school wil hebben. Wat betekent dat het een basisschool annex peuterschool moet zijn.
Ja, makkelijker kan ze het niet maken...gelukkig doet Bastiaan er minder moeilijk over, dus kan ik me naar hartelust op dit dilemma storten.

Om één over acht rijd ik de straat in en om vijf over acht sta ik op het erf. Waar ze net de vlaggenparade hebben afgerond. Les 1: als ik om half acht van huis ga komen de kinderen laat op school.
Ik ga op zoek naar de dame met wie ik de afspraak heb. 'Ik heb u op televisie gezien!' zegt ze, als we kennis hebben gemaakt. O nee...en ik wilde juist anoniem kunnen rondkijken, hahaha!
Bastiaan, Sietse en ik zijn ruim twee jaar geleden al langsgeweest, het was toen alleen kinderopvang en een peuterschool. Maar er is sindsdien een heleboel veranderd, er is een basisschool bijgebouwd. Nieuwsgierig? www.kangoeroeschool.com
Hun filosofie spreekt me aan, het is een zogeheten bredeschool. Het ziet er nog steeds leuk uit, er is ook een zwembad, dus ik ben al bijna verkocht. Maar dat was ik twee jaar geleden ook al, als ik eerlijk ben.

Uitgemaakte zaak, zou je denken. Maar er zijn wel wat haken en ogen.
Het is een particuliere school, om maar wat te noemen. Gelukkig eentje zonder een elitaire uitstraling, maar je zal er toch geen arme kinderen tegenkomen. Want goedkoop is het niet. Gelukkig groeien onze kinderen op in een buurt die allerminst elitair van karakter is. En wij als opvoeders zijn er ook nog zelf bij, dus dat komt wel goed, snobjes zullen het niet worden.
Maar ja, de afstand...het blijft lastig.
Minpuntje is dat ze grote klassen hebben. Maar dat hebben alle scholen in Suriname, op een enkele na.

De andere school op mijn favorietenlijst, De Nassy Brouwerschool, is in Paramaribo Noord. Vijf tot tien minuten rijden vanaf Bastiaans praktijk. Dat is mijn oude school, ook een particuliere instelling. Staat nog steeds heel goed aangeschreven maar is minstens net zo ver weg als de Kangoeroeschool. Hun website wordt voorbereid, begreep ik. Het is een wat ouder gebouw, maar wel gezellig. Ik ben er anderhalve maand geleden gaan kijken. Naast het normale curriculum krijgen ze er muziekles en zelfs computerles, voor alle klassen. Elke maand treden de kinderen op voor de ouders, schijnt erg leuk te zijn. Helaas kan Ambertje er niet terecht, er is geen peuterschooltje...

Ja, wat wordt het? Kangoeroe, Nassy Brouwer of wat anders? Blijft u afgestemd voor meer informatie, zeggen ze hier op de radio altijd als het spannend wordt...

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Beste Bas en Sas,
Vol bewondering lees ik jullie log.Ook ik wordt nog steeds aangesproken en vaak denken de mensen dat je mijn dochter bent hahah. Mooie gelegenheid om reclame te maken voor de weblog.
Je weet dat "mofokranti" de beste reclame is.Ik kom in december samen met Saheema en Dinand jullie vruchten proeven, dus flink doorplanten en verzorgen. Tang bun
Gerda

tropenkindje zei

Hai tante Gerda,
Een dochter erbij is altijd leuk, u heeft er toch maar drie, hahaha!
Gezellig dat jullie in december komen, wij kijken ernaar uit.
We doen ons best om zoveel mogelijk te planten. Maar het weer werkt niet mee op dit moment! We hebben net weer een heftige bui achter de rug en er komt nog meer...

Anoniem zei

Dag Saskia en Bas,
Groetjes van mij uit Curacao.
Uit de mooie stukjes die Saskia schrijft mag ik mee leven met jullie ervaringen in het grote avontuur. Bas, nog van harte gefeliciteerd. En Saskia,het gaat nu echt beginnen hoor dat de quality time ook in het rode boekje genoteerd zal moeten worden. Gelukkig dat jij ook mee kan naar de Lions-parties. Dat het zo mag blijven,lieve meid. Geniet er samen van. Bas, je mag een aanwinst zijn voor de specifieke patienten in Suriname. Blijf volharden in je klant-gerichte service. Laat je niet meeslepen in de gewoonte waarbij de klant niet de koning is. En ik blijf mijn Surinaamse kennissen verwijzen naar jullie praktijk.
Ik kan me voorstellen dat de visite genoten heeft van jullie 'ik vertrek' reportage. De beelden blijven in mijn herinnering. Na die van jullie heb ik er nog geen een zo leuk meer gezien.
Dag Saskia en Bas, veel liefs van mij voor jullie en de kids.
Ik blijf van jullie houden.
doei.