Roots

Stom, stom, stom. Ik had nu rijk kunnen zijn! Vanmiddag hoorde ik op de radio een oproep om mee te doen aan een voetbaltoto. SMS de eindstand naar nummer zus-en-zo, werd er geroepen. Ik dacht nog, o, dat wordt 2-1. Maar ik sms'te niet. En zowaar, het werd 2-1...ach ja.

Tussen de doelpunten door werd er gegeten, gebadderd, rondgerend en natuurlijk, gegild bij de doelpunten. Sietse zag het eerste doelpunt niet aankomen, die schrok zich wezenloos van de gil van zijn Papa, begon toen zélf ook maar te gillen. Het was een waar spektakel!
Het tweede doelpunt ging beter, ze stonden met z'n drietjes te juichen. Op zo'n moment besef ik ineens dat ik met een Nederlander ben getrouwd en Nederlandse kindjes heb. Zij laten straks veel meer achter dan ik... (een deel van) hun roots.
Moeten we daar wat mee, als we de oceaan zijn overgestoken? Ik denk het wel...maar hoe precies weet ik nog niet. Wat de kids betreft, die moeten in elk geval de geschiedenis en de belangrijkste feiten van het land kennen. En de rest komt een beetje vanzelf. Toch?

Zo, Bastiaan en de kids zijn veilig en wel in Zeeland aangekomen. Het relaxte werkweekend is begonnen!