Op naar de boot

Hier dromen we nou van! Zwaaien naar de boot die wegvaart met onze container erin. Maar zover is het nog niet...
Inmiddels zit onze halve garage vol. Bastiaan komt het met een zucht melden. Ik durf niet te gaan kijken! De andere helft is pas in het weekend een paar dagen beschikbaar. We zijn nu dus maar begonnen met stapelen in de woonkamer.

De lol van het inpakken gaat er een beetje af, het lijkt wel alsof we niet door de spullen heenraken. Uit alle hoeken en gaten duiken ze op. Hoe hebben we dit in hemelsnaam kunnen verzamelen, al die jaren? Het is een ramp!
Desondanks wordt er heel wat afgelachen in huize Bruintje en de Boertjes. Met een zenuwachtig ondertoontje misschien, maar het helpt wel.
Mijn lolligheid werkt af en toe op Bas zijn zenuwen, vrees ik, hoewel hij er goed mee omgaat. Ik zie de spanning bij hem met de dag stijgen...het valt ook niet mee, de hele dag werken en vervolgens thuiskomen, spullen uitzoeken en inpakken. Gelukkig heb ik de hele dag de tijd om van alles te regelen. Mijn baan buitenshuis mis ik niet meer, geen tijd om daarover na te denken!

Het officiële, plechtige afscheid van Ikea is inmiddels geweest. Voor de laatste keer een gezellig dagje uit! En nog een leuk koopje gescoord, een prachtige grote gevlochten schaal die we als fruitmand gaan gebruiken. Voor de helft van de prijs, daar kom ik bij de kassa achter. Glunderend en zwaaiend rij ik weg...helemaal blij met mijn koopje. Toch een beetje verhollandst, De Bruin? Hahaha!

Tussen het inpakken door vandaag ook nog even op cursus. Via een beroepsgenoot is Bastiaan terechtgekomen bij de ontwerper van een perfect administratiesprogramma voor fysio's. Met de doorgevoerde aanpassingen werkt het prima voor Suriname, dus die schaffen we zeker aan! In ruim drie uurtjes leren we van alles over het programma. Zeer handig, je kan er praktisch alle gegevens in kwijt over patiënten, van hun klachten tot aan de betaling.
Vandaag hebben we ook nog afspraken gemaakt met een donateur van medische hulpmiddelen voor ziekenhuizen in Suriname. De schenkingen zullen we voortaan vanuit Suriname coördineren, de organisatie in Nederland wordt overgenomen door een vriend van ons.
Ja, het werk voor de stichting gaat gewoon door, ook aan de andere kant van de oceaan...
www.rdfglobal.org

Eén grote zorg is van onze schouders! Peggy is terug van vakantie en heeft meteen de organisatie van het afscheidsfeest op zich genomen. Wat een zegen is dat. Van ons krijgt ze de vrije hand, en ze regelt het allemaal. Familieleden en kennissen springen ook bij, heerlijk! Het fijne weten we er niet van, want we krijgen niet alles te horen. Maar de voorpret is er niet minder om!