17 april 2007

Bezig

Ik wilde eigenlijk beginnen met te vertellen dat we hartstikke moe zijn en het hartstikke druk, druk, druk hebben. Heb al drie zinnetjes 'neergepend' en realiseer me dan ineens hoe Hollands het klinkt. Joehoe, De Bruin, we zijn in Surinaaaaame!
Delete...opnieuw beginnen.


Nederland, gefeliciteerd met het mooie weer! En natuurlijk met de kleine van Maxie...was ik bijna vergeten, prinses nummer drie heeft zich gemeld. Ben benieuwd of Alex doorgaat totdat de jongen er is. Ik verdenk hem ervan dat hij daar stiekem op hoopt. En ik kan hem meteen waarschuwen: het zou weleens anders kunnen lopen. In de straat waar ik als klein kind heb gewoond, woonde een gezin met 7 jongens. De vader wilde graag een dochter, vandaar...uiteindelijk hebben ze een meisje geadopteerd of in huis genomen, zoiets.
Hihihi, ik zie het helemaal voor me, dat wordt nog een behoorlijke kostenpost voor de belastingbetaler. Zeven kleine Oranjemeiden...en natuurlijk beginnen de voornamen allemaal met een A, dus ik hoop dat ze genoeg namen in voorraad hebben.

Maar goed, je weet het nooit. Soms worden wensen verhoord. Zoals onze wens om wat regen. Want de watersituatie werd steeds nijpender...
Ik denk dat Petrus de weblog leest, want het is inmiddels gaan regenen. Maar zoals wel vaker kan Petrus geen maat houden. De regen valt met bakken naar beneden. Met als gevolg dat de bakken in huis zich opstapelen, want het dak lekt nog steeds.
We wachten al twee weken op de offerte om het probleem op te lossen. Bas heeft er al een paar keer achteraan gebeld, maar helaas, ze hebben het razend druk. Balen, want onze eerste indruk van het bedrijf was wel goed.

Maar de fijne keerzijde is dat we weer een kleine watervoorraad hebben. Na een kleine interventie van Bastiaan...
De regentank van het grote huis krijgt water vanuit een heel klein deel van de dakgoot. Die vult dus niet snel genoeg om ons verbruik bij te houden. De regentank van het guesthouse daarentegen krijgt water van de hele dakgoot. Eén goede regenbui en hij zit vol. Overhevelen dus. Slangetje van de guesthouse tank naar de tanks van het grote huis. Slangetje net te kort, pvc buisje als verbindingsstuk, probleem opgelost. En vullen maar! Ja, we worden steeds creatiever en daar zijn we ook wel trots op.
Nu moeten we nog iets regelen voor de regentank van ons eigen huis. Want ruim 400 vierkante meter dakgoot moet toch meer dan voldoende regenwater kunnen leveren! En waarschijnlijk is het met een simpele ingreep goed te doen. Daar gaat Bastiaan de komende dagen mee aan de slag.

De rantsoenmaatregelen zijn nu voor een deel teruggedraaid. In het guesthouse draait 1 wasje per dag. De vaatwasser mag 1 keer per 2 dagen draaien en de warme douche is ook weer toegestaan. Kort, dat wel.
De komende dagen gaan we de dienst watervoorziening bestoken met telefoontjes. Hoe meer je klaagt hoe sneller ze de waterpomp repareren, althans, dat hopen we.

De afgelopen vier weken waren voor ons een kleine vakantie. Zowel de zorg voor de kindjes als de zorg voor huis en tuin hebben we gedeeld met Bastiaans moeder. We hebben ervan genoten en lekker even gas terug genomen. Met heel veel dank...
De kleine vakantie is inmiddels voorbij en we gaan er meteen weer keihard tegenaan. Zelfs de kindjes helpen goed mee. In een onbewaakt moment wordt een pak billendoekjes leeggehaald. Als ik omkijk, zijn ze druk bezig de muren te poetsen! De drie nieuwe bezems zijn ook een geliefd werkinstrument, de geknoeide hagelslag vliegt alle kanten op. Zucht.

Bastiaan is weer eens op vele fronten tegelijk bezig. De volgende fitheids screening komt eraan en een diabetesproject staat voor de deur. En natuurlijk moet de dagelijkse boterham worden verdiend! Ik probeer hem deze week nog even te strikken voor een verslagje, want het zijn allemaal erg leuke dingen die op stapel staan.
Over boterhammetje gesproken, ook ik heb de afgelopen weken een bescheiden bijdrage geleverd aan ons dagelijks brood. Voor mijn oud-werkgever doe ik op dit moment een administratief P&O klusje. Kan perfect op afstand, zo is gebleken. Met dank aan internet en e-mail. Het is tijdelijk, maar ik ben er dolgelukkig mee! Nu het lokale boterhammetje nog.

Tussen alle bedrijven door nemen we ons ook nog voor om met het guesthouse aan de gang te gaan. Het huisje is natuurlijk altijd beschikbaar voor familie. Maar die zijn er niet het hele jaar door, dus willen we serieus aan de slag met verhuur tussendoor.
Over een week komt mijn zusje uit Nederland er met haar zoon logeren, en die gaan we als zogeheten guesthouse pilot gebruiken. Waar moet zo'n huis aan voldoen, wat wil een gast, wat kan anders en beter?

's Avonds laat tuimelen we half slapend het bed in. De to-do lijstjes voor de volgende dag liggen op een veilige plek op de eettafel (to-do lijstje van 14 april is verdronken in lekkend water). De lijstjes lijken trouwens maar niet korter te worden...
Nog steeds genoeg te doen, dus, we blijven lekker bezig.
Hartstikke moe, druk, druk, druk? Nee, ik weiger het te zeggen!

Geen opmerkingen: