...is vol!

Nee, de maat is niet vol...de deelnamelijst voor de fitheids screening wel! Leuk, he?
De eerste keer, drie maanden geleden, moesten we echt op zoek naar deelnemers. We hadden er uiteindelijk negen, die waren heel enthousiast over de screening.
Morgen doen we het voor de tweede keer. De planning is één keer per kwartaal, en als het echt goed blijft gaan misschien wel wat vaker. Maar goed, niet rennen voordat je kan lopen.

Nu merken we dat de mond-op-mond reclame zijn vruchten begint af te werpen. In combinatie met een paar kleine advertenties in één van de kranten heeft dat ons al bijna 30 deelnemers opgeleverd! Bastiaan roept de hele dag met een grote grijns dat hij vol zit en dat ze maar niet meer moeten bellen.
Vanmorgen belde er prompt nog iemand, die was net terug van vakantie en had ons in Nederland op tv gezien. Ze wilde ook graag de test doen. Vol is vol, maar we hebben toch een plekje voor haar gevonden.
Gelukkig zijn Jos en Elize, de Nederlandse studenten, er morgen ook. Ze hebben de vorige keer samen met Bastiaan de testen afgenomen. Deze keer loop ik ook mee, want bij de volgende screening zijn Jos en Elize al weg.
Ik heb nog niet eerder studenten gezien die met zoveel discipline en ijver afstuderen. Ze hebben een diabetes lifestyleprogramma geschreven voor Suriname, Boeroeswing gaat het uitvoeren. Zowel het schrijven als de practische voorbereiding van het project gebeuren grondig en nauwkeurig, het ziet er allemaal perfect uit.
Bas zal daar na het weekend wat meer over melden, hij is nu veel te druk, druk, druk...

Met de screening zijn we zowat de hele zaterdag onder de pannen. Zaterdagavond en zondag staat Bastiaan namens de fysiotherapievereniging samen met de diabetesvereniging op een mini-beurs.
Intussen is de rest drukdoende met de tiende verjaardag van Stef. Hij is begin mei jarig, maar viert het grote feest onder de tropenzon. Ten minste, dat hopen we, want het regent om de dag echt pijpstelen. We duimen dat Petrus zondag een vrije dag neemt.

Inmiddels regent het weer hard, dus ik ga rennen met de pannetjes. Er is een lekkage bijgekomen, in de keuken. Het zijn allemaal van die druppellekkages, het water gutst niet naar binnen. Niet zo moeilijk te herstellen, begreep ik. Nou maar hopen dat de dakexperts echt binnen twee weken langskomen.

Hoera, we kunnen weer internetbankieren! Het kostte wat tijd en wat belletjes naar de Postbank, maar we kunnen er weer bij. De auto doet het ook weer, nog niet helemaal top, want hij moet nog goed worden afgesteld. Dat gebeurt binnenkort. De monteur heeft al gewaarschuwd dat we hem dan wel een dag kwijt zijn. Hij wil er in alle rust aan werken. Volgens mij werd hij een beetje gek van ons, we gingen om de haverklap vragen hoever hij was.
Zelfs de kinderen holden telkens zijn erf op...arme monteur. Bij de volgende afspraak laten we hem inderdaad een dag met rust. Anders is voor hem de maat straks vol!