Cijfers

We zijn er nog helemaal hoteldebotel van! Even wat cijfers:
Meer dan een miljoen mensen hebben de uitzending gezien. www.boeroeswing.com is in een paar dagen meer dan 600 keer bekeken, de emi-remi weblog had gisteren 356 bezoekers en we hebben zo'n 70 reacties via de mail binnengehad. We zijn helemaal overdonderd...
Familie en vrienden die in beeld waren genieten mee, ze worden uit het buitenland gebeld. 'Ik heb je op tv gezien!!!'
Wat een hartverwarmende en ontroerende reacties. We hebben er van tevoren regelmatig grapjes over gemaakt, maar zoveel oprechte belangstelling en goede wensen hadden we echt niet verwacht. Zoveel mensen die ons niet kennen en die toch een berichtje sturen. Eigenlijk ben ik blij dat het hier (nog?) niet is uitgezonden, ik word er nu al verlegen van.
We kunnen hier gelukkig nog gewoon boodschappen doen zonder te worden herkend, hahaha!

We zijn nu al twee dagen bezig de reacties via de mail te beantwoorden en we zijn er nog niet doorheen. Ik heb vierkante ogen, een stijve nek en RSI... maar dat maakt niet uit.

Inmiddels hebben we 'Ik Vertrek' drie keer op internet gezien. Morgen nog een keer; mijn ouders komen met Pasen eten en die zijn natuurlijk ook heel benieuwd. We doen het nog steeds met het kleine scherm op de site van de Tros. Hopelijk komt de dvd heel snel!

Het is genieten dus.
Maar de harde realiteit dringt zich vandaag alweer op, op een manier die ons even de schrik in de benen jaagt. Op de terugweg van de boodschappen zien we opeens rook uit de auto komen. De radiator, zo blijkt na een korte inspectie. Vreemd genoeg heeft de temperatuurmeter geen alarm geslagen, maar het kan niets anders zijn.
Twee straten verder is er een radiator service, gelukkig toeval. Wij erheen en ja hoor, er zit een scheur in.
Helaas kunnen we pas morgen terecht. Maar je kan er nog even mee rijden, verzekert de jongeman. Beetje rustig aan, vooral de brug op, dan komt het goed.

Maar natuurlijk komt het niet goed. Onderweg begint de auto aan één kant te rammelen. Wij worden een beetje ongerust, zou er meer aan de hand zijn? Anyway, eenmaal in het schuitje, doorvaren.
Op de brug gaat het echter mis. De auto kruipt de laatste meters naar boven en geeft het vervolgens op. Alle lichtjes gaan aan, de motor valt uit. En zoals het een echte automaat betaamt stopt alles ermee. Dus ook de remmen...
Maar dan is het te laat om te stoppen, we zijn al op weg naar beneden. Ik blijf rustig en ook chauffeur Bastiaan houdt het hoofd koel. Hand op de handrem, rempedaal tot de bodem ingetrapt. Onder normale omstandigheden zouden we dan stilstaan, maar zonder remmen op een steile brug rol je gewoon in een aardig vaartje door.
Gelukkig is het niet al te druk, we komen veilig beneden aan. En slagen erin om bij de eerste de beste winkel tot stilstand te komen.
Een buurman met verstand van auto's die op weg is naar huis, stopt meteen en kijkt mee. Eerst laten afkoelen, is zijn voorlopige conclusie. Daarna de radiator bijvullen, waarschijnl start de auto dan wel weer.
En dat doen we ook. We vullen de auto van buurman Wouter met onze boodschappen en ik krijg een lift naar huis. Bastiaan komt iets later met rechterhand Robbie...en met de auto. Die is tijdens het ritje naar huis verschillende keren met water bijgevuld en heeft het zo net gered.

De radiator is er inmiddels uit en gaat morgen naar de reparatie. Jazeker, op eerste paasdag...
En nou maar hopen dat de schade beperkt is. We staan op dit moment niet bepaald te springen om te investeren in een nieuwe auto...
Aan de andere kant zijn we blij dat we er goed vanaf zijn gekomen, want het was een levensgevaarlijke situatie. We kunnen het verhaal in elk geval gezond en wel navertellen. Dat is veel meer waard dan een stukje blik op vier wielen!