Graven

‘t is stil, aan de overkant…
maar bij ons is de herrie begonnen!

Ja, de maand Ramadan is voorbij, het Suikerfeest/Ied Ul Fitre/Bodo hebben we inmiddels ook achter de rug. Behalve wat vuurwerk hebben we er niet zoveel van gemerkt, geen tijd gehad…er moest geklust worden.‘s Middags wel even naar de overkant geweest bij Robby de rechterhand, heerlijk gegeten en gezellig gebabbeld!

Het is weer stil in de moskee. Maar bij ons begint het lawaai vanmorgen al vroeg. Ik ben net terug van het schooltje als de aarde begint te trillen. Ze komen eraan, met z’n drietjes…drie grote gele graafmachines, klaar voor de grote klus.
Een van de drie heeft meteen al een lekke band, is bijna een halve dag uit de roulatie. Maar de andere twee gaan er flink tegenaan. De bedoeling is het terrein om ons huis en het guesthouse te egaliseren en waar nodig op te hogen. Geen overbodige luxe, want over een maandje begint de regentijd…
Het is een waar spektakel. De dam voor de sloot aan de voorkant van het huis is binnen de kortste keren weggeschraapt en wordt keurig verdeeld over de rest van het terrein. En al gauw komt het opvulzand. 200 kubieke meter roodbruin zand wordt in vlot tempo aangevoerd door twee kleine en twee grote vrachtwagens.
Intussen heeft graafmachine nummer twee het opgegeven. De monteur komt er na een uurtje aan en heeft het ding vrij snel weer aan de praat. Maar door onoplettendheid rijdt hij wel de (lucht)telefoonkabel kapot.
Wij hebben er geen last van, de ondergrondse telefoonlijn eindigt precies bij ons huis. Maar onze linkerburen zijn niet blij…hun buren ook niet. Later blijkt dat de helft van de straat zonder telefoonverbinding zit. Twee telefoontjes naar de storingsdienst leveren alleen de toezegging op dat het telecombedrijf morgen komt kijken.

Balen, hoewel wij er niks aan kunnen doen is het geen goede binnenkomer…maar goed, het blijkt uiteindelijk wel mee te vallen. Buurman snap ook wel dat wij er niets aan kunnen doen.
Het graafwerk gaat de hele dag door, dus de kids kunnen meegenieten. Die zijn helemaal door het dolle heen…Lunchen doen we op de veranda, want Amber en Sietse zijn niet naar binnen te krijgen.

Aan het einde van de dag staan we een beetje verdwaasd te kijken. Het grasveld is weg, het puin is afgevoerd, de put is gedempt, het terrein is al bijna helemaal egaal. Ze hebben letterlijk en figuurlijk bergen (werk) verzet…
Helaas is het hier en daar niet bij bergen gebleven. We zijn drie papayaboompjes kwijt, een zuurzak boom en ook de sierplanten van Ton en Brigitte. Allemaal gesneuveld onder het graafgeweld. Bastiaan kan nog een sierplant onder het puin vandaan halen, ben benieuwd of ie te redden is. Opnieuw planten en extra water…
De citrusbomen staan gelukkig nog overeind.

De graafmachines blijven vanavond hier slapen, als het goed is maken ze de klus morgen af. Mijn aanstaande moestuin wordt waarschijnlijk als laatste onder handen genomen, de gootjes worden opgehaald en de dammen omgespit. Ik sta te springen om aan de gang te gaan, kan ik mooi de investering terugverdienen. Want voor deze klus moeten we diep in de buidel tasten…
Morgen nemen we een beslissing over wat er bovenop de laag opvulzand komt. Schelpzand, bestraten, metselen? We weten het nog niet, het hang allemaal een beetje af van het kostenplaatje.

Morgen is het weer Pee-day!!! Komt ie of komt ie niet? En waar komt ie mee, onze meneer Pee? De bar, de resterende kasten, het aanrechtblad, de dinertafel? We zijn reuze benieuwd…