Ook hier vliegt de tijd

Na de regelmatige inbreng van Saskia nu ook maar weer eens mijn visie op de perikelen hier in het Surinaamse.

Het is verbazingwekkend dat we hier alweer twee weken zijn. Aan de ene kant hebben we al heel veel gedaan en beleefd, aan de andere kant is het dat bekende vakantiegevoel dat de tijd vliegt. Daar komt bij dat je hier je dagen toch anders moet indelen waardoor je voor je gevoel minder aan alles toekomt. Hier zijn verschillende redenen voor op te noemen. Om te beginnen de temperatuur. Het is nu droge tijd, en dat betekent dat de gemiddelde middagtemperatuur rond de 35 graden ligt. Hierdoor kan je aan fysieke buitenactiviteiten relatief weinig tijd besteden. Zo tot een uur of tien in de morgen is momenteel het hoogst haalbare en in de middag kan je pas rond een uur of 5 weer iets gaan proberen tot 7 uur want dan draaien ze daarboven plotsklaps het licht uit.
Naast de temperatuur zijn ook de kantoortijden anders dan we in Nederland gewend waren. Wil je hier je zaken regelen (en dat zijn er nogal wat wanneer je hier wilt komen wonen) moet je je vroeg in de morgen bij de desbetreffende instanties melden. In de hoop dat de persoon die jouw case behandelt op zijn plek is. Het centraliseren en goed informeren van de klant zou voor het aanvragen van een verblijfsstatus een godszegen zijn. De weg tussen het kastje en de muur zijn zeer intensief belopen. Maar goed, met een antwoord van de minister op mijn vrijstellingsverzoek voor mijn bewijs voor goed gedrag (stond niet op ons lijstje…) op zak en allerlei papieren m.b.t. de container met allerlei fantastische stempels waren ze bij de vreemdelingendienst het eindelijk met me eens dat ik toch aan alle voorwaarden voldoe om mijn case in behandeling te nemen. Het containergebeuren lijkt er zelfs voor te zorgen dat we een bespoediging van de hele procedure kunnen krijgen. Ik heb maar niet gemeld dat de container reeds gelost is. De procedure is er om de container vrij te krijgen bij de douane. Dat dit met een beetje inpraten op de medewerker van een ander loket al gelukt was (even een stempeltje regelen) is bij een kantoor waar alles met papier dossiers die door het hele gebouw verspreid liggen niet vreemd. Automatisering zou een uitkomst zijn voor een overzichtelijke en werkbare situatie, maar dit keer lijkt het dus in ons voordeel uit te kunnen pakken. Ik ben benieuwd…

De praktijk is nu nog een grote bouwplaats. Robby, mijn persoonlijke manusje van alles heeft hard gewerkt de afgelopen tijd. De uitbouw ziet er netjes uit, buiten is het reeds geschilderd. Binnen zitten de grondlagen er ook al op. De kleurtjes gaan we de komende dagen uitzoeken. De vloer moet nog geëgaliseerd worden en opnieuw betegeld. Douche en toilet worden helemaal gestript en opnieuw betegeld. De deuren een fris kleurtje, nieuwe deurklinken, de poort en muur voor het perceel worden nog gesloopt en er komt een net modern hekwerk voor terug met een speciale ingang voor de praktijk. Praktijklogo wil ik ook op de buitenmuur en natuurlijk een net bordje met wat praktijkgegevens. En dan moet ook de airco nog geplaatst worden, dus nog op zoek naar een mannetje die dat kan regelen. Nog meer dan genoeg te doen natuurlijk. En dan volgt de inrichting, het in elkaar zetten van alle trainingsapparatuur die voor een groot gedeelte in losse onderdelen verscheept is.

Dan hebben we in ons huis nog het keukendebacle, de meubelmaker was al langs geweest en hij beloofde onder toeziend oog van de toen nog aanwezige cameraploeg dat diezelfde week er volop aan gewerkt zou worden. Nu alweer anderhalve week later is het ondanks een paar telefoontjes (nee hij is net even weg en terugbellen ho maar…) en een bezoekje aan de werkplaats (nee hij komt later vanmiddag pas weer) eng stil omtrent de afronding van de keuken die ons half afgemaakt aankijkt. Ik ben er van overtuigd dat het allemaal prachtig wordt en wanneer het allemaal klaar is we dit allemaal weer snel vergeten, maar wanneer dat zal zijn???

Een stuk vlotter werkt het Surinaamse telefoonbedrijf. We hadden een verplaatsing van de aansluiting van het guesthouse naar ons eigen huis aangevraagd. We gingen er van uit dat dit nog wel even op zich zou laten wachten maar dit was binnen twee dagen zeer vakkundig gerealiseerd. De door mij gekochte telefooncontacten voor op de muur bleken alledrie niet te werken. Ondanks aankoop bij een gerenommeerd bedrijf was dit weer eens een miskleun met dank aan de Chinese dumptoestanden van allerlei ondeugdelijk materiaal in ontwikkelingslanden. De vriendelijke meneer van Telesur heeft een tijdelijke oplossing aangebracht en adviseerde me de plaatjes uit Nederland te laten halen want dit was voor hem al het zoveelste geval.

Nu nog achter de 220V aan want het Surinaams elektriciteitsbedrijf blinkt helaas niet uit in het nakomen van de afspraken. Nu dus maar een brief naar de directeur met een opsomming van niet nagekomen beloften. Mijn directe lijntje met de leidinggevende van de watervoorziening heeft na een belletje al succes gehad (we hebben weer water!), wie weet wat ik bij dat andere nutsbedrijf voor elkaar krijg…