Wat een klus(sen)

Soms lopen de dingen niet zoals je ze had bedacht. Dit was dus zo’n weekend…we hebben wel wat in het nieuwe huis geklust, maar nog niet de helft van wat we ons hadden voorgenomen. Kan gebeuren…komende week beter.

Niet veel geklust dus, maar wel flink gesmuld van onze oogst! Onze eerste tros banaantjes (appelbacove, voor de kenners) sinds we er zijn. Ze smaken heerlijk, maar rijpen sneller dan wij ze kunnen opeten. Geen probleem, genoeg mensen om mee te delen. Deze week heeft zich ook al een eerste tros bakbananen gemeld. Van 23 kilo maar liefst!!! Wij apetrots natuurlijk. Onze rechterhand Robbie neemt er een paar mee. Ze zijn zo lekker dat hij zijn normale bescheidenheid opzij zet en meer komt vragen…de volgende dag mogen we meegenieten van een heerlijk soepje waarin hij de bakbananen heeft verwerkt. Bastiaan verrast zijn vrienden verderop in de straat met vandaag met bacoven en bananen, en komt een uurtje later met twee zakken vol citrus terug. Eerder deze week hadden we ook al citrus, gember, pepers en een grote pompoen gekregen.
Da’s nou het plantageleven…

Zoals ik al zei, het klussen valt een beetje tegen vandaag. We zijn ’s ochtends eerst een uur op zoek naar een supermarkt in de buurt die wel naturel yoghurt heeft. Niet dus, alleen maar yoghurt met een smaakje…morgen dan maar in de stad proberen.
Wat wel prettig is, is dat ze allemaal open zijn , en dat op zondag! Voor de tweede keer deze week tellen we de supermarkten in de onmiddellijke omgeving. Het is werkelijk onvoorstelbaar: een hoofdweg van nog geen kilometer lengte telt er tien!!! Ben toch benieuwd wie die vergunningen uitgeeft…

Vervolgens blijken de gekochte spaarlampen van Philips(?) van Chinese makelij te zijn. Dat zegt de doorsnee Nederlander niks, maar elke Surinamer weet wat dat betekent…slechte kwaliteit. Op de een of andere manier komen er alleen producten van B- en C-kwaliteit vanuit China in Suriname terecht (hun beste producten bewaren ze blijkbaar voor Europa) Van de acht spaarlampen moet Bastiaan er twee terugbrengen.

Foutje in de wc’s: de wc-pot is te dicht bij het waterreservoir geplaatst. De deksels van onze mooie nieuwe wc-brillen blijven dus niet rechtop staan. Balen! Nog geen idee hoe we dat kunnen oplossen. Ik erger me groen, het is de tweede storende fout sinds we met de inrichting zijn begonnen. De eerste was de vloer in onze kamer. Prachtige tegels, maar niet overal gelijk. De twee garderobekasten die naast elkaar staan, zijn dus ineens niet even hoog meer.

De kleine Sadiodammertjes doen ook nog hun duit in het zakje vandaag. Na een fikse onweersbui zijn ze niet meer te porren voor een middagslaapje. En tegen het einde van de middag zijn de bloedjes van kinderen veranderd in draken die het bloed onder je nagels vandaan halen. Gelukkig zijn ze al vroeg uitgeraasd en kunnen wij nog wat voor onszelf doen.
Bastiaan is gelukkig wel opgeschoten met het behandelkamertje. Het begint er leuk uit te zien!