Post

Hijg, hijg, ik sta op instorten, maar ze zijn klaar! De kerstkaartjes gaan over een paar uurtjes op de post (als ik mijn bed kan uitkomen). Keurig op tijd, al zeg ik het zelf. Of eigenlijk net op tijd, want de postsluiting voor Nederland is op woensdag en vrijdag. Ben benieuwd hoe lang de post onderweg blijft.

Op Meerzorg gaat het wat dat betreft stukken beter dan ik dacht! Ik had allerlei horror stories gehoord, van wekenlange vertraging tot geopende stukken. Maar tot nu toe heeft Pieter Post zich van zijn beste zijde laten zien. Hij komt regelmatig langs op zijn brommertje, keurig in uniform. Dikke of dunne enveloppen, maakt niet uit, er is niet mee gerommeld.
Gemiddeld is een brief zo'n weekje onderweg. Ben benieuwd of we ook kerstpost krijgen, is wel zo gezellig!
Intussen groeit de kerstsfeer hier in rap tempo. 'Last christmas, I gave you my heart...' blert al dagen op de radio. Ja, ook die zijn er op tijd bij. Kerstmannen en rendieren staan voor verschillende winkels, overal beginnen de meest kleurrijke lichtjes te verschijnen. Ik kijk het allemaal verbaasd aan. Vroeger lieten de meeste mensen het bij een kerstboom, maar tegenwoordig wordt er veel meer bijgehaald. Mijn moeder gaat zonder succes op zoek naar een nieuwe kerstboom, uitverkocht...haar balkon wordt al drie dagen opgefleurd door een zee van lichtjes.
Wij hebben onze kerstboom uit Nederland meegenomen, dus geen zorgen. Dit weekend gaan we hem gezellig samen opzetten. Ik moet nog wel een manier bedenken om de kerstballen uit de onderzoekgrage handen van Amber te houden. Iemand nog tips?

Tijd om echt in de kerststemming te komen hebben we eigenlijk nog niet. Het klustempo is een ietsje getemperd, maar er wordt elke dag nog driftig gewerkt. De boormachine gierde vanavond om kwart voor negen nog...
Langzaam maar zeker wordt het een echt thuis. We durven zelfs voorzichtig te denken aan een kerstdiner met wat familie en vrienden. Dit weekend hakken we daarover de knoop door, want dat wordt dan wel flink aanpoten...