Mijn laatste weblogwoordjes voor 2006...aan de vooravond van mijn eerste Surinaamse jaarwisseling in lange tijd.
We doen het dit jaar nog niet echt op de Surinaamse manier. Vuurwerk hebben we niet gekocht; we zijn zowiezo geen echte liefhebbers en met kleine kinderen in de buurt vind ik het al helemaal gevaarlijk.
De pagara-estafette en de gezellige muziek in de stad hebben we dit jaar ook gemist. Dat halen we volgend jaar wel in, want dat is erg leuk! Op de laatste werkdag van het jaar trekt iedereen de stad in. Bedrijven die goed geboerd hebben, schieten dan een ´pagara´ af: een lange streng van rotjes die een hels kabaal en veel rode snippers oplevert.
Het publiek wandelt van bedrijf naar bedrijf om vooral geen enkele pagara te missen, want de één is nog imposanter dan de andere...en de bedrijven doen het na elkaar, vandaar dus de naam pagara-estafette. Vrachtwagens met muziekformaties rijden door de stad, je kan overal genieten van live muziek. Gaan we volgend jaar zeker meemaken!
Het offerfeest was ook een bijzondere ervaring, en dat hebben we deze keer wel meegemaakt. Bastiaan stond er met zijn neus bovenop, met camera, zijn verslag hebben jullie al gelezen. Voor de kids leek het ons niet zo handig, dus die heb ik thuisgehouden. Toen de stieren waren veranderd in vlees, mochten ze er wel even heen. Sietse vroeg prompt waar de koeien waren gebleven...oeps.
Tja, het is natuurlijk wel een beetje sneu voor die beesten. En blijkbaar vonden de mannen dat ook, althans, dat vertelde Frigine van negen, die tussen het slachten door even kwam buurten. Ze deden in elk geval wel hun best het zo snel mogelijk achter de rug te hebben.
De fotoreportage van Bas is enthousiast ontvangen. Dit stukje cultuur komt elk jaar terug, maar dat hadden ze nog niet eerder vastgelegd. Als er in de toekomst niet meer op deze manier mag worden geslacht, en die kans is groot, dan hebben ze in elk geval nog wel deze visuele herinnering.
Nu, om half vier 's middags, half acht 's avonds Nederlandse tijd, is het nog vrij rustig. Er wordt wel wat geknald, maar de meeste mensen zijn toch met andere dingen bezig. Ze bereiden zich voor op een avond vol lekker eten, gezelligheid en vuurwerk!
Wat wij gaan doen? Het wordt zoals altijd ons 'eigen ding', een mix van tradities voor de emi-remi's. Mijn ouders komen langs en brengen een zuurkoolschotel mee (heerlijk, dat scheelt een hoop gezwoeg!), en misschien krijgen we nog meer bezoekers.
Verder ga ik voor het eerst in mijn leven oliebollen bakken!!! Ik heb een pakje oliebollenmix gekocht. Alleen water toevoegen en de rest komt vanzelf, als ik de beschrijving mag geloven. Vuurwerk hebben we dus niet nodig, want dat wordt vast een knaller, hahaha...
Bas maakt appelflapjes, we bewonderen het vuurwerk in de buurt en gaan onder het genot van een drankje relaxed het nieuwe jaar in.
We kijken terug op een zeer bewogen jaar. Een jaar waarin we een hele nieuwe start hebben gemaakt, met alle bijzondere en emotionele momenten die daarbij horen. Soms kunnen we nauwelijks geloven dat het allemaal is gebeurd. En toch, hier zijn we, op ons nieuwe plekje onder de zon.
We kijken vol verwachting richting 2007. Een nieuw jaar van hard werken, ontspanning en een heleboel nieuwe leuke dingen!!!
Wat allemaal? Volg de weblog...
De weblog verdient trouwens wel een apart woordje. Een woordje van dank, richting de lezers! We begonnen het als dagboekje voor de naaste familie; die familie heeft zich inmiddels uitgebreid met vrienden en kennissen. We zijn nog steeds verbaasd, maar vooral blij dat jullie plezier beleven aan onze avonturen.
Allemaal een hele fijne jaarwisseling en de allerbeste wensen voor 2007.
En vlieg gauw maar eens naar ons toe, we zullen je met open armen ontvangen!
De emi-remi's
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten